Van rustieke binnenlanden naar hysterisch Goa

Wat is Bangaluru een drukke en stoffige stad! We wisten dit al van tevoren, maar na een weekje op de Malediven is het toch weer opnieuw doorkomen. Na een nachtje slapen in Bangalore hebben we besloten dezelfde dag nog naar Hassan te vertrekken. Na een 5 uur lange 'sport bh-busreis' (hier zijn we ondertussen goed aan gewend) kwamen we aan in dit dorpje. In Hassan ging de jas an, want hier koelde het in de avond flink af! Hassan is een prima uitvalsbasis voor de tempelplaatsjes Halebid en Belur. In een dagtocht hebben we prachtige tempels gezien, gegeten van n bananenblad (Val's pick :-) ) en een gigantisch groot statue gezien met een zeker zo groot geslachtsdeel (...). Het beeld was 17,5 meter hoog, dus je kunt bedenken hoe erg wij onder de indruk waren! Deze dag genoten van wijde uitzichten en typisch dagelijks leven in India. Elke 'attractie' is weer een uitdaging. Busladingen vol schoolkinderen komen op je afgerend als ze ook maar een vleugje westerling zien.. Hysterie ten top!! 

Na Hassan zijn we op de bus gestapt naar Arsikere om daar de trein te pakken naar Hospet. Daar aangekomen bleek dat we nog zon 13 uur moesten wachten op de trein.. Wat we dachten een hick-up te zijn in onze reis bleek een erg leuke ervaring! Ik geloof niet dat ze hier regelmatig een westerling zien! Ze zijn er goed in om je tijden lang ongeneneerd aan te staren en stiekem of gewoon openlijk foto's van je te nemen. Even wennen, maar kan er ondertussen wel de humor van in zien. En is het niet zo dat als je iets nieuws of ongewoons ziet, je dit het best tijden lang kunt observeren om het beter te begrijpen? We hebben hier door de straten heen gelopen en het allemaal als een spons opgenomen. Veel verkopers van besjes, tailers weggestopt in kleine hutjes, een weg die door alle kuilen en gaten niet echt verharde weg te noemen is, koeien overal kris kras doorheen aan het wandelen, halve fabriekjes midden op de weg en vooral veel mensen aan het rondhangen (de rode cirkels uit het LEAN principe). Gegeten in 1van de 2 enige eettentjes in dit dorpje. Schemerig tl-licht, oude mannetjes, een soort van gaarkeuken met een verrassing wat we op ons bord zouden krijgen. Eigenlijk niet zo heel anders dan andere keren, maar hier spraken ze toch echt zo goed als geen Engels. Bij een stoffenwinkel hebben we gave stoffen voor onze kerst sarees gescoord! Mooi vol met glitters :-). 

Na een goed verblijf in Arsikere waren we om een uur of 1 snachts weer op het station voor de trein van 01.45. Mensen liggen door het hele station op en onder een lakentje op de grond te slapen, wachtend op hun trein. De mensen die wakker zijn spugen en rochelen aan de lopende band als tijdsverdrijf. De eerste keer dat je zoiets hoort griezel je ervan, maar het us verbazingwekkend hoe snel je aan dingen kunt wennen.. Toch heeft de eerste rochel onze mond nog niet verlaten.. :-) De trein vertrok uiteindelijk met een vertraging van 1 uur en 3 kwartier, nadat er op het laatst nog een spoorwijziging werd doorgegeven. Resultaat: alle Indiers van het spoor af klimmend, over de railsen heen en aan de overkant weer het spoor op. Ik heb Val nog nooit zo snel over iets heen zien tijgeren met backpack en al! Als een speer!! Een nachttrein blijft een bijzondere ervaring. Val lag op een midden bunk en ik helemaal bovenin. Ondertussen al wel gewend aan harde bedden, maar een hard snurkende Indier op een klein metertje afstand is toch weer een ander verhaal!

In Hospet aangekomen hebben we een riksja gepakt naar Hampi. Met onze slaperige hoofden zagen we al snel dat we in een ongelofelijk mooie omgeving terecht waren gekomen. Door de heuvels vol grote rotspartijen en ruïnes kwamen we in een klein dorpje en in een kleurrijk hostel. Later bleek dat een groot gedeelte van de woningen, hostels en winkels ook 'gebouwd' waren in ruïnes, iets waar nu veel discussie over is en mogelijk in oude staat weer hersteld moet worden. Begin 2012 zal hier meer bekend over worden, maar winkeliers zijn zich nu al aan het heroriënteren op andere nabijgelegen dorpjes. Wat hebben we hier mooie en vooral veel tempels, badhuizen, een marktplaats en oude gebouwen gezien. Het is niet moeilijk te geloven dat voor vernietiging van dit gebied ongeveer twee eeuwen geleden hier een half milioen mensen rondliepen. Ze wisten hier wel hoe ze moesten bouwen! Hiernaast is er in Hampi ook een prachtig natuurreservaat. Vanaf een uitkijkpunt zagen we welke kant ook maar op keken puur natuur. Van een afstandje hebben we ook nog bruine beren gezien en peacocks, maar we vonden het prima om ze op n afstandje te bewonderen :-). Het was al spannend zat om in een open riksja door t reservaat te crossen! We hebben zelf ook nog geaapt op een gigantisch rotsblok met n paar coole foto's als resultaat haha. Naast het snuiven van de cultuur en natuur hebben we veel verhalen gehoord van locals waar we ons over hebben verbaasd en soms over hebben verbijsterd. Schrijnend.

Vanuit Hampi zijn we met ons hart vast vertrokken naar Goa. We hadden hier veel hysterische verhalen over gehoord ('Goa is no India') en de LP raadt het zelfs reizigers af om tussen kerst en oud & nieuw in Goa te zijn. Goed. Mooi verhaal en een echte Chubsactie :-). Na een 9 uur reis (ipv 6 uur) zijn we gisteravond aangekomen. Voor ons uit reed een 4 meter hoge kerstman met kerstmuziek standje vliegtuigmotor. Haha over cultuurshock gesproken.. Vannacht in een heerlijk bed (uit!!)geslapen en vandaag een middagje gerelaxt op het strand met honderden (zij niet duizenden) toeristen.

Morgen Eerste Kerstdag. Ik wil jullie op deze manier hele goede feestdagen wensen. Ik weet dat de voorbereidingen bij de Fam. V Houwelingen al in volle gang zijn, dus voor hen die daar mogen aanschuiven... zou k nu alvast stoppen met eten! Hier hangen de saries al klaar en is de reservering gemaakt bij n mooi restaurant (de filmsterren locatie!) voor een 5-gangen diner. Heel anders dan bij jullie, maar we zullen ons best doen het memorabel te maken ;-)!

Nog een klein weekje en dan vliegen we weer terug naar Nederland! Maar eerst gaan we hier nog even van t weer genieten en misschien nog de onderwaterwereld verkennen.. En o ja, de dag voor vertrek naar het (naar hun zeggen) grootste Dance Festval van Azie, Sunburn!!! De funnypants zijn al aangeschaft (over hysterisch gesproken)...

Tot snel.