India - Het land van de extremen
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Lotte
11 December 2011 | India, New Delhi
Eerste reisverslag. Even inkomen.
Nog even Sinterklaas gevierd in Nederland op de vrijdag avond en zaterdag heeft mn vader me weg gebracht naar vliegveld Brussel. Het was erg vroeg dat we moesten vertrekken, dus ben dan ook zeer erkentelijk dat hij mij 'eventjes' af wilde droppen. Dat dit betekende dat ik 5 minuten voor vertrek werd wakker gemaakt en ik in de derde versnelling van huize Knobbelzwaan ben vertrokken klinkt denk ik velen niet gek in de oren...
Na een prima vlucht ben ik midden in de nacht in Mumbai aangekomen en vanaf hier vertrokken naar het national airport. Vanuit de bus meteen met India geconfronteerd: zag een aantal mannen wat vuilniszakken openvouwen en op de grond leggen. Begreep niet meteen waar dit voor diende, maar toen ik een moment later weer keek lagen de heren van de logistiek op de harde vloer te slapen. Ik was alweer even vergeten hoe het was om in India te zijn.
In Kochi aangekomen ben ik gecrashed in het hotel, hier uurtje of 6 geslapen en toen het dorpje / stadje gaan verkennen. Gezien mn ogen nog een beetje dicht zaten rustig op de 'boulevard' gezeten bij de Chinese Fishnets. Het was leuk om te zien hoe de Indiase families het strand langzaam begonnen te vullen en ontzettend veel plezier met elkaar hadden. Een heelijke zondag avond op het strand. Na zonsondergang richting hostel gelopen in afwachting op de komst van Val (die had een vlucht gemist door Moeson bui vanuit de Andaman). Heel leuk en toch ook weer bizar om elkaar weer op een ander werelddeel te treffen. Na een lekkere maaltijd (chapatti!!!! mmmmmmm)en wat mooie verhalen richting koets vertrokken. Volgende dag hebben we Kochi verkend wat een erg leuk stadje bleek te zijn. De Portugese en Nederlandse invloeden zijn nog duidelijk te zien en hier is gewoon ook brownie bij de thee te verkrijgen! Begrijpelijk dat we hier als een blok voor vielen..
Dinsdag vertrokken met de bus naar Allepey. Mijn eerste India bus ervaring en moet zeggen dat alles nog net wat hectischer is dan in Zuid Oost Azie. De buschauffeur ging helemaal los in de bochten, maar het was te zien dat hij het eerder had gedaan. Na wat armspieroefeningen verder en een overstap naar eenvolgende bus zijn we aangekomen in Allepey. Val wist hier al feilloos de weg te vinden en voor we het wisten zaten we goed en wel op onze eigen prive house boot. Denk hieraan een mooi rieten boot met een tweepersoonshut, eigen kok, capt. en 'entertainer'. Wat waanzinnig om op zon manier door de backwaters heen te gaan! De backwaters zijn brede (en soms ook smalle) waters waar aan beide kanten bebouwing is. Hier zie je de mensen baden, zwengelend de was doen (die techniek gaan we onthouden) en het leven dat ze hier hebben. Erg bijzonder om te zien en niet te vergelijken met de levensstandaard in Nederland. ’S Avonds zijn we nog uitgenodigd in het huis van een van de bemanningsleden om voorgesteld te worden aan zijn familie. Ik had nog wat sinterklaasrestanten (lees: gevulde speculaas) die we mooi mee konden nemen en Valari had een euromunt bij zich voor zijn dochter die munten spaarde. Heel vriendelijke mensen die in een erg kleine woning wonen met zn 4en.. Opvallend is wel dat de meeste kinderen / jongeren naar school gaan in deze regio.
Na dit heerlijk ontspannen avontuur zijn we met de veerpont door de backwaters naar Kotayam gevaren. Vanaf hier naar Periyam Sanctuary gereden met een tussenstop in een spice garden. Aangekomen in Kumily hebben we in de buurt een hostel gevonden waar we voor een erg mooie prijs konden blijven slapen (3.75 euro de vrouw). Volgende dag al vroeg uit de veren (5.45) om op tijd bij de Wildlife Sanctuary aan te komen om een boottocht te maken. Helaas geen tijgers gezien (ook niet helemaal verwacht) maar wel mooie natuur, veel kingfishers, apen en een turtle. De apen waren echt super cheeky! Val was op een gegeven momen haast haar tas kwijt (niet haar backpack maar dr handluggage ;-) ) en de borden van een restaurant bij ons om de hoek waren ook niet veilig voor de grijpgrage handjes van de sneaky apen... Hilarische tafarelen met een vleugje pure angst tot gevolg. Doordat het hele gebied aan het staken en demonstreren was voor de renovatie van de dam tussen Kerala en Tamil (best heftig) konden we helaas geen trekking doen (te gevaarlijk om die toeristen alleen rond te laten lopen tussen mogelijke tijgers en dikke vette slangen), maar zijn we savonds wel naar een super gave voorstelling geweest van traditionele tempeldans. Wat die gasten met hun ogen kunnen..!?
Helaas is de nacht me na deze dag iets minder goed bevallen. Goed misselijk, uiteindelijk boven de pot gehangen en de ochtend erna op de pot :). Een reisdag stond op de planning en ik dacht dat het er nu toch helemaal uit moest zijn, dus waarom niet? Het viel gelukkig ook aan alle kanten mee wat betreft mn misselijkheid. Na 5 uur bus gekronkel (nog geen euro) voelde ik me nog best prima dus vol goede moed gingen we naar het treinstation. Deze was al afgeladen vol van alle Pelgrims die op doortocht waren, maar we wisten een tweede klasse kaartje te bemachtigen naar Verkala. Geen stoel nummer of iets, gewoon in de propklasse. Valari heeft het al een keer beschreven als de kippenklasse, maar die dag was het te bestempelen als sardine klasse. Hutje mutje zat iedereen in en op elkaar geschoven (bagagerekken en al gevuld), maar ‘gelukkig’ was er nog wel een plekje direct naast de toiletten. Als gezond persoon is dat al redelijk heftig, maar als herstellend is het echt randje randje. Keuze toiletlucht of iets minder toiletlucht maar in de oksel van je buurman is dan toch erg makkelijk gemaakt! Val was toch ook niet helemaal lekker en die wist het niet tot het einde vol te houden... Resultaat: Val IN de niet normaal ruikende wc-ruimte over dr nek aan het gaan... Wat waren wij blij toen we eruit konden!!! Als beloning dat we voor ongeveer 1,50 euro de gehele reis hadden afgelegd (en hoe) hebben we aangeklopt bij een heerlijk hotel met zwembad. We durfden niet te dicht in de buurt van de receptie te komen vanwege de stank die van ons af kwam. Hier HEERLIJK bijgekomen: douchen, eten, multizacht slapen en nog even een duik gewaagd in het zwembad. Onbeschrijfelijk hoe gelukkig je kunt zijn met een douche (en dat terwijl ik alle standaarden van hygiene al een eindje achter me heb liggen). We wilden ons kruit niet helemaal hier in Verkala verschieten, dus zijn de volgende dag naar een bamboo hutje verplaatst dichter bij het strand. Ziet er fantastisch uit met allemaal lampionnen en heel veel vrolijke kleurtjes. We hebben het nog niet eerder zo toeristisch gezien, maar weten ons ook hier wel te vermaken. Mooie zee, mooi strand (helaas is Val zojuist haar supersonische badhandoek kwijt geraakt) en heerlijk white snapper gegeten.
We vertrekken zometeen richting het vliegveld Trivandrum waar we nog een nachtje verblijven en dan vertrekken naar de Malediven! ‘Chubs & chubs on the road’ (niet omdat we nou zo mooi vol zijn maar omdat we gewoon van lekker eten houden ;-) Ref. Zie Val haar blog). Of nog beter ‘de Malle Divas helemaal weg’. Haha zo kunnen we nog wel even doorgaan.
Al met al dus een goede week gehad. Veel indrukken op gedaan. Heel goed, maar ook wel heftig. Zin om nog meer van India te zien, maar ook erg veel zin in de bounty beaches van de Malediven!
Juul, ook op deze manier wil ik je nog even feliciteren met je verjaardag! 31, mooie leeftijd :). Gaat verder alles goed met jullie? Alle anderen wil ik natuurlijk nog een hele fijne week toe wensen en een fractie van de warmte die wij hier momenteel hebben!
Nog even Sinterklaas gevierd in Nederland op de vrijdag avond en zaterdag heeft mn vader me weg gebracht naar vliegveld Brussel. Het was erg vroeg dat we moesten vertrekken, dus ben dan ook zeer erkentelijk dat hij mij 'eventjes' af wilde droppen. Dat dit betekende dat ik 5 minuten voor vertrek werd wakker gemaakt en ik in de derde versnelling van huize Knobbelzwaan ben vertrokken klinkt denk ik velen niet gek in de oren...
Na een prima vlucht ben ik midden in de nacht in Mumbai aangekomen en vanaf hier vertrokken naar het national airport. Vanuit de bus meteen met India geconfronteerd: zag een aantal mannen wat vuilniszakken openvouwen en op de grond leggen. Begreep niet meteen waar dit voor diende, maar toen ik een moment later weer keek lagen de heren van de logistiek op de harde vloer te slapen. Ik was alweer even vergeten hoe het was om in India te zijn.
In Kochi aangekomen ben ik gecrashed in het hotel, hier uurtje of 6 geslapen en toen het dorpje / stadje gaan verkennen. Gezien mn ogen nog een beetje dicht zaten rustig op de 'boulevard' gezeten bij de Chinese Fishnets. Het was leuk om te zien hoe de Indiase families het strand langzaam begonnen te vullen en ontzettend veel plezier met elkaar hadden. Een heelijke zondag avond op het strand. Na zonsondergang richting hostel gelopen in afwachting op de komst van Val (die had een vlucht gemist door Moeson bui vanuit de Andaman). Heel leuk en toch ook weer bizar om elkaar weer op een ander werelddeel te treffen. Na een lekkere maaltijd (chapatti!!!! mmmmmmm)en wat mooie verhalen richting koets vertrokken. Volgende dag hebben we Kochi verkend wat een erg leuk stadje bleek te zijn. De Portugese en Nederlandse invloeden zijn nog duidelijk te zien en hier is gewoon ook brownie bij de thee te verkrijgen! Begrijpelijk dat we hier als een blok voor vielen..
Dinsdag vertrokken met de bus naar Allepey. Mijn eerste India bus ervaring en moet zeggen dat alles nog net wat hectischer is dan in Zuid Oost Azie. De buschauffeur ging helemaal los in de bochten, maar het was te zien dat hij het eerder had gedaan. Na wat armspieroefeningen verder en een overstap naar eenvolgende bus zijn we aangekomen in Allepey. Val wist hier al feilloos de weg te vinden en voor we het wisten zaten we goed en wel op onze eigen prive house boot. Denk hieraan een mooi rieten boot met een tweepersoonshut, eigen kok, capt. en 'entertainer'. Wat waanzinnig om op zon manier door de backwaters heen te gaan! De backwaters zijn brede (en soms ook smalle) waters waar aan beide kanten bebouwing is. Hier zie je de mensen baden, zwengelend de was doen (die techniek gaan we onthouden) en het leven dat ze hier hebben. Erg bijzonder om te zien en niet te vergelijken met de levensstandaard in Nederland. ’S Avonds zijn we nog uitgenodigd in het huis van een van de bemanningsleden om voorgesteld te worden aan zijn familie. Ik had nog wat sinterklaasrestanten (lees: gevulde speculaas) die we mooi mee konden nemen en Valari had een euromunt bij zich voor zijn dochter die munten spaarde. Heel vriendelijke mensen die in een erg kleine woning wonen met zn 4en.. Opvallend is wel dat de meeste kinderen / jongeren naar school gaan in deze regio.
Na dit heerlijk ontspannen avontuur zijn we met de veerpont door de backwaters naar Kotayam gevaren. Vanaf hier naar Periyam Sanctuary gereden met een tussenstop in een spice garden. Aangekomen in Kumily hebben we in de buurt een hostel gevonden waar we voor een erg mooie prijs konden blijven slapen (3.75 euro de vrouw). Volgende dag al vroeg uit de veren (5.45) om op tijd bij de Wildlife Sanctuary aan te komen om een boottocht te maken. Helaas geen tijgers gezien (ook niet helemaal verwacht) maar wel mooie natuur, veel kingfishers, apen en een turtle. De apen waren echt super cheeky! Val was op een gegeven momen haast haar tas kwijt (niet haar backpack maar dr handluggage ;-) ) en de borden van een restaurant bij ons om de hoek waren ook niet veilig voor de grijpgrage handjes van de sneaky apen... Hilarische tafarelen met een vleugje pure angst tot gevolg. Doordat het hele gebied aan het staken en demonstreren was voor de renovatie van de dam tussen Kerala en Tamil (best heftig) konden we helaas geen trekking doen (te gevaarlijk om die toeristen alleen rond te laten lopen tussen mogelijke tijgers en dikke vette slangen), maar zijn we savonds wel naar een super gave voorstelling geweest van traditionele tempeldans. Wat die gasten met hun ogen kunnen..!?
Helaas is de nacht me na deze dag iets minder goed bevallen. Goed misselijk, uiteindelijk boven de pot gehangen en de ochtend erna op de pot :). Een reisdag stond op de planning en ik dacht dat het er nu toch helemaal uit moest zijn, dus waarom niet? Het viel gelukkig ook aan alle kanten mee wat betreft mn misselijkheid. Na 5 uur bus gekronkel (nog geen euro) voelde ik me nog best prima dus vol goede moed gingen we naar het treinstation. Deze was al afgeladen vol van alle Pelgrims die op doortocht waren, maar we wisten een tweede klasse kaartje te bemachtigen naar Verkala. Geen stoel nummer of iets, gewoon in de propklasse. Valari heeft het al een keer beschreven als de kippenklasse, maar die dag was het te bestempelen als sardine klasse. Hutje mutje zat iedereen in en op elkaar geschoven (bagagerekken en al gevuld), maar ‘gelukkig’ was er nog wel een plekje direct naast de toiletten. Als gezond persoon is dat al redelijk heftig, maar als herstellend is het echt randje randje. Keuze toiletlucht of iets minder toiletlucht maar in de oksel van je buurman is dan toch erg makkelijk gemaakt! Val was toch ook niet helemaal lekker en die wist het niet tot het einde vol te houden... Resultaat: Val IN de niet normaal ruikende wc-ruimte over dr nek aan het gaan... Wat waren wij blij toen we eruit konden!!! Als beloning dat we voor ongeveer 1,50 euro de gehele reis hadden afgelegd (en hoe) hebben we aangeklopt bij een heerlijk hotel met zwembad. We durfden niet te dicht in de buurt van de receptie te komen vanwege de stank die van ons af kwam. Hier HEERLIJK bijgekomen: douchen, eten, multizacht slapen en nog even een duik gewaagd in het zwembad. Onbeschrijfelijk hoe gelukkig je kunt zijn met een douche (en dat terwijl ik alle standaarden van hygiene al een eindje achter me heb liggen). We wilden ons kruit niet helemaal hier in Verkala verschieten, dus zijn de volgende dag naar een bamboo hutje verplaatst dichter bij het strand. Ziet er fantastisch uit met allemaal lampionnen en heel veel vrolijke kleurtjes. We hebben het nog niet eerder zo toeristisch gezien, maar weten ons ook hier wel te vermaken. Mooie zee, mooi strand (helaas is Val zojuist haar supersonische badhandoek kwijt geraakt) en heerlijk white snapper gegeten.
We vertrekken zometeen richting het vliegveld Trivandrum waar we nog een nachtje verblijven en dan vertrekken naar de Malediven! ‘Chubs & chubs on the road’ (niet omdat we nou zo mooi vol zijn maar omdat we gewoon van lekker eten houden ;-) Ref. Zie Val haar blog). Of nog beter ‘de Malle Divas helemaal weg’. Haha zo kunnen we nog wel even doorgaan.
Al met al dus een goede week gehad. Veel indrukken op gedaan. Heel goed, maar ook wel heftig. Zin om nog meer van India te zien, maar ook erg veel zin in de bounty beaches van de Malediven!
Juul, ook op deze manier wil ik je nog even feliciteren met je verjaardag! 31, mooie leeftijd :). Gaat verder alles goed met jullie? Alle anderen wil ik natuurlijk nog een hele fijne week toe wensen en een fractie van de warmte die wij hier momenteel hebben!
-
11 December 2011 - 14:00
Marlies En Wilfred:
Lieve Lotte en Valeri, wij zijn blij dat je helemaal heel bent aangekomen en het naar je zin hebt! Neem het ervan en probeer tropische ziektes en buikloop te vermijden!
Kus, Marlies en Wilfred -
11 December 2011 - 15:55
Agaath Van Oord:
Hoi Lot, wat een geweldig reis verslag mocht ik net lezen!!!!Ongelofelijk wat je allemaal beleef!!!! Ik houd het maar bij het genieten van Thijs, die vanmiddag weer een geweldige show gaf onder het lekkere eten bij je Vader en Moeder!Geniet maar veel en een gezond vervolg van jullie interessante ervaringen! Liefs Oma. God bless you!
-
11 December 2011 - 17:52
Helene Marie:
Lief Lottertje
Heerlijk om wat van jullie ervaringen te lezen! Op jullie manier is een week zomaar voorbij.We volgen je op de kaart zodat Mark weet waar hij jullie kan vinden in geval van heimwee.Oma was ons notabene voor met het lezen van je reisverslag! Je ziet er blakend uit op de foto. Is het een verse of eentje voor de pyramides in Egypte? Met je geinige manier van schrijven zou ik overwegen om een boek te gaan schrijven! Met tante Riet gaat het naar omstandigheden erg goed en als ze zo oud wordt als d'r opoe Nederveen kan ze nog meer dan 20 jaar lol hebben van deze operatie, Nou lieve Lotte, veel plezier met Valerie, geniet van jullie reis. Voorzichtig bij het duiken hè.We bellen je gauw weer. Heel veel liefs, ook van papa, ook voor Valerie, Mama -
11 December 2011 - 18:17
Caroline :
Lieve Lotte,
Ook in Canada reizen we met je mee.
Wij hebben net Reynold uit gezwaaid, hij was hier gezellig een paar dagen. Hij zit met Kerst in Florida, kwam dus nu een paar dagen thuis genieten.
Altijd gezellig als hij er is, hij brengt veel gezellig heid met zich mee:) Wij hebben stralend weer, maar wel koud en de Kerstboom staat in de kamer, de kesrt sfeer hangt er al. Vandaag de tweede zondag in Advent. Geniet van al je avonturen en indrukken en heb een veilige reis. -
11 December 2011 - 20:17
Jan:
Lieve Lotte,
Fijn dat je af en toe belt en schrijft.
Geniet van je reis maar wel voorzichtig zijn he? Veel plezier op de malediven moet volgens mij super zijn!
Je vader, veel liefs. -
12 December 2011 - 09:05
Kim:
Hee Lot,
Wat klinkt het weer erg goed allemaal, behalve dat ziek zijn natuurlijk! Heel veel plezier op de Malediven...ben jaloers :). Geniet ervan, dikke kus en tot snel!! Xx
-
12 December 2011 - 11:45
R:
Impressive hoeveel informatie en emotie je kwijt kunt in zo weinig woorden. Reis met je mee. (behalve met de trein dan, die mogen jullie hebben, ik ga wel op het dak zitten...)
enjoy :-) -
12 December 2011 - 14:06
Annelies:
Vul hier je reactie in... -
12 December 2011 - 14:08
Annelies:
En.... ook al lekkere curry gegeten?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
