Same same but different!
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Lotte
02 Augustus 2009 | Thailand, Bangkok
Sawatikaaaah! (Wat klinkt dat toch vertrouwd)
Sinds de vorige blog zijn we van Bali naar het 'vertrouwd' Thailand gereisd en zitten we nu op het het eilandje Koh Phi Phi; Same same but toch different! Veel toeristischer dan de andere gebieden waar ik in Thailand ben geweest, maar toch wel hetzelfde door de vriendelijke mensen en de overheerlijke curries!
Bali was nog een prachtige belevenis. De rijstvelden waren prachtig en verder lekker op de scooter door de binnenlanden gereden. Overal zag je woodcarvers met de meest wonderlijke levensgrote beelden. Die avond besloten we in te gaan op de uitnodiging van het hotel om een shadow-puppetshow mee te maken in een gebouwtje net naast onze kamer. Erg leuk doch redelijk gewelddadig om eens mee te maken haha! Alles in het Balinees, dus niet altijd even gemakkelijk om te volgen.. Volgende dag heerlijk uitgeslapen en weer op een scootertje gestapt om een hindoeistische tempel te bezoeken. Wat een andere cultuur stap je hier ook weer in.. mensen die zich wassen in heilig water, klingelende soort van priester en veel mensen met rijst op hun voorhoofd of in hun haar. Na ons hier verwonderd te hebben over de bijzondere en kleurrijke cultuur werden we in ons hotel uitgenodigd om deel te nemen aan dinner aangeboden door de vrouw des huizes. Daar aangekomen kwamen we erachter dat we met nog een groep van zon 15 nederlanders daar zaten; een groep studenten met begeleiding die net terug was van een vrijwilligersproject in Flores. Verder werden we nog vergezeld door een oude bisschop uit Utrecht die in het verleden nogal bekend stond om zijn crue uitspraken ('als je geen brood kan kopen mag je het stelen..'). Wij natuurlijk geen idee wie deze meneer was... De avond werd gevuld met overheerlijk balinees eten en een dans en soort van zang voorstelling van zowel de balinese kant als wel de nederlandse kant (jaja, ook Val en ik moesten eraan geloven..).
Na een mooie tijd in Ubud vol gastvrijheid zijn we terug gereisd naar Kuta waar we nog een laatste daagje voor vertrek naar Thailand verbleven. Hier heb ik sochtends enigzins geleerd hoe te moeten blijven staan op een surfboard (...). Voor Valerio een erg vermakelijk gezicht...
Na een goede vlucht van Bali naar Thailand hebben we een topdag besteed in Krabi Ao-Nang. Omdat het hier overal laagseizoen is een super 4 sterrenhotel kunnen boeken voor een redelijke backpackersprijs! Na uitgebreid gebruik te hebben gemaakt van het ideale zwembad en een heerlijk warme douche hebben we savonds een lekker visje verorberd in een leuk thais tentje (de standaard plastic tafeltjes met plastic stoeltjes en een blokje aanrecht dat diende als keuken). Mooie curries weer kunnen proeven! Was toch wel weer een tijd geleden! De volgende dag volledig uitgerust naar Koh Phi Phi gevaren en hier op Long Beach in een prima resort neergestreken. Prachtig bounty idee met de palmbomen, witte stranden en azuurblauwe zee allemaal goed aanwezig! Enige manier om op t strand te komen is dan ook per bootje of per voet ala tarzan. Op Koh Phi Phi hebben we echt heerlijk ontspannen. Luieren op het strand met een boekje, af en toe de zee in duiken en natuurlijk overheerlijk eten (haha mam je hoeft echt niet bang te zijn dat ik mager terug kom :P) Natuurlijk hebben we ook hier wel kleine avondtuurtjes beleefd. Bijvoorbeeld de eerste keer dat we besloten om te voet naar het 'centrum' van Phi Phi te gaan. Heenweg ging heel prima, maar de terugweg daarentegen was achteraf te hilarisch. We wilden niet non stop door de jungle, dus besloten we een gedeelte via het water te doen. Vergeleken met de Perhentians in Maleisie loopt het land hier alleen heel sterk af, en zoals je je kunt voorstellen liepen we voor we ook maar een goede meter van de rotsen af waren al tot ver boven ons middel in het water. Goed, nu had ik dan alle kostbaarheden in mijn waterzak zitten, Valari liep haast met dr (niet waterdichte) tas op dr hoofd door het water :D:D! Toen ik dan ook om keek zag ik Val met dr rugzak zo hoog mogelijk op dr rug gebonden als een van de zeven dwergen door t water waden. En het feit dat er allemaal touwen op de bodem lagen die erg op slangen leken was niet echt bevorderlijk. Na uiteindelijk uit het water te zijn gekomen sloegen we een andere weg in dan de heenweg waardoor we echt als Tarzan via touwen ons omhoog moesten hijssen om uiteindelijk uitgeput op Long Beach te komen. Mooi was dat.
Gekker verhaal speelde zich af gisteren. We waren voor die dag van plan om 2 duiken te maken iets ten zuiden van Phi Phi bij wat eilandjes die rijk zijn aan koraal. Heenweg was al behoorlijk onstuimig waardoor we met lichte zeeziekte ons in het water plonsten met onze duikgear aan. Gelukkig was mijn maag redelijk snel weer op orde, maar Val bleef de hele duik wel last houden. Het feit dat er ook flink wat golfslag en current was onder water was daar niet bevordelijk voor. Met dat we ook boven komen na een uurtje moest ze dan ook volledig in dr snorkel overgeven (...) Door de hoge golven zagen we elkaar maar minimaal, waardoor dit dan ook volledig aan Clynt (divemaster) en mij voorbij ging... Na 2 keer dr slurf helemaal te hebben volgeblazen met dr ontbijt wist ze gelukkig wel aan boord te komen, maar door de deining werd t er niet echt beter op. Om iets wat meer vastigheid aan dr voeten te geven besloten we aan land te gaan en te lopen naar het stukje strand waar 'The Beach' ook is opgenomen (voor de Leonardo fans); Maya Beach. Om daar te komen moesten we over een rots heen klimmen en vanuit daar nog over andere (scherpe)rotsen lopen om te komen bij een iets begaanbaarder deel. Onderaan de ladder stond ik op een van deze scherpe rotsen stil, wilde verder lopen, verloor mn everwicht en kletterde in slow motion (ik kon me nergens aan beethouden) op enigzins scherpe rotsen. Resultaat: Open hand, been, voet en omgelapte nagel van mn vinger, maar naar omstandigheden nog niet eens zo gek. Zag er allemaal wat bloediger uit dan dat t werkelijk was (zeewater verdunt lekker) en eventjes voor we verder liepen afgespoeld met wat schoner water. Het moment dat ik terug moest zwemmen naar de boot was dan wel enigzins pijnlijk door al het prikken, maar na wat jodium en de goede zorgen van Val en Clynt toch de 2e duik gaan maken. Echt Jut en Jul! De ene nog aan t herstellen van de zeeziekte en de ander een duidelijke prooi voor bloedzoekende haaien :P haha. Dachten we hier alles mee gehad te hebben voor die dag, werden we door de taxi in een te diep stuk afgedropt. Gezien dit maar een 1,5 meter uit de kust was, dachten we wel dat we de sprong konden wagen. Val ging als eerste (gezien mn bolle knie toch niet meteen wilde meewerken :D) en verdween meteen ver achter de boot. Naar onze verassing (met name die voor Val) stond Val opeens tot aan haar borst aan het water beduust te kijken! Na dus weer een natte tas kwamen we dan toch eindelijk aan bij ons huisje waar we een beetje konden bijkomen van de hele dag. haha mooi verhaal weer.
We horen ondertussen ook goede verhalen uit Nederland! Weer wordt daar volgens mij al stukken beter en de meesten zijn lekker van een vakantie aan t genieten! Wij trekken morgen verder naar Koh Tao waar we nog wel een duikje willen wagen ;). Koh Phi Phi is wel echt een aanrader voor degenen die zoeken naar t echte bounty idee. Iedereen nog een hele fijne zomer toegewenst. Juul en Mark, goede tijd bij paps en mams gehad? Hoorde er goede verhalen over! Hoorde dat Mark me misschien wel op zn rug kon nemen om wat water over te steken ;)(voor ik thuis kom moet ik nog wel wat oceanen over, dus dat lijkt me wel een goeie!)
Veel liefs ook van Val
Sinds de vorige blog zijn we van Bali naar het 'vertrouwd' Thailand gereisd en zitten we nu op het het eilandje Koh Phi Phi; Same same but toch different! Veel toeristischer dan de andere gebieden waar ik in Thailand ben geweest, maar toch wel hetzelfde door de vriendelijke mensen en de overheerlijke curries!
Bali was nog een prachtige belevenis. De rijstvelden waren prachtig en verder lekker op de scooter door de binnenlanden gereden. Overal zag je woodcarvers met de meest wonderlijke levensgrote beelden. Die avond besloten we in te gaan op de uitnodiging van het hotel om een shadow-puppetshow mee te maken in een gebouwtje net naast onze kamer. Erg leuk doch redelijk gewelddadig om eens mee te maken haha! Alles in het Balinees, dus niet altijd even gemakkelijk om te volgen.. Volgende dag heerlijk uitgeslapen en weer op een scootertje gestapt om een hindoeistische tempel te bezoeken. Wat een andere cultuur stap je hier ook weer in.. mensen die zich wassen in heilig water, klingelende soort van priester en veel mensen met rijst op hun voorhoofd of in hun haar. Na ons hier verwonderd te hebben over de bijzondere en kleurrijke cultuur werden we in ons hotel uitgenodigd om deel te nemen aan dinner aangeboden door de vrouw des huizes. Daar aangekomen kwamen we erachter dat we met nog een groep van zon 15 nederlanders daar zaten; een groep studenten met begeleiding die net terug was van een vrijwilligersproject in Flores. Verder werden we nog vergezeld door een oude bisschop uit Utrecht die in het verleden nogal bekend stond om zijn crue uitspraken ('als je geen brood kan kopen mag je het stelen..'). Wij natuurlijk geen idee wie deze meneer was... De avond werd gevuld met overheerlijk balinees eten en een dans en soort van zang voorstelling van zowel de balinese kant als wel de nederlandse kant (jaja, ook Val en ik moesten eraan geloven..).
Na een mooie tijd in Ubud vol gastvrijheid zijn we terug gereisd naar Kuta waar we nog een laatste daagje voor vertrek naar Thailand verbleven. Hier heb ik sochtends enigzins geleerd hoe te moeten blijven staan op een surfboard (...). Voor Valerio een erg vermakelijk gezicht...
Na een goede vlucht van Bali naar Thailand hebben we een topdag besteed in Krabi Ao-Nang. Omdat het hier overal laagseizoen is een super 4 sterrenhotel kunnen boeken voor een redelijke backpackersprijs! Na uitgebreid gebruik te hebben gemaakt van het ideale zwembad en een heerlijk warme douche hebben we savonds een lekker visje verorberd in een leuk thais tentje (de standaard plastic tafeltjes met plastic stoeltjes en een blokje aanrecht dat diende als keuken). Mooie curries weer kunnen proeven! Was toch wel weer een tijd geleden! De volgende dag volledig uitgerust naar Koh Phi Phi gevaren en hier op Long Beach in een prima resort neergestreken. Prachtig bounty idee met de palmbomen, witte stranden en azuurblauwe zee allemaal goed aanwezig! Enige manier om op t strand te komen is dan ook per bootje of per voet ala tarzan. Op Koh Phi Phi hebben we echt heerlijk ontspannen. Luieren op het strand met een boekje, af en toe de zee in duiken en natuurlijk overheerlijk eten (haha mam je hoeft echt niet bang te zijn dat ik mager terug kom :P) Natuurlijk hebben we ook hier wel kleine avondtuurtjes beleefd. Bijvoorbeeld de eerste keer dat we besloten om te voet naar het 'centrum' van Phi Phi te gaan. Heenweg ging heel prima, maar de terugweg daarentegen was achteraf te hilarisch. We wilden niet non stop door de jungle, dus besloten we een gedeelte via het water te doen. Vergeleken met de Perhentians in Maleisie loopt het land hier alleen heel sterk af, en zoals je je kunt voorstellen liepen we voor we ook maar een goede meter van de rotsen af waren al tot ver boven ons middel in het water. Goed, nu had ik dan alle kostbaarheden in mijn waterzak zitten, Valari liep haast met dr (niet waterdichte) tas op dr hoofd door het water :D:D! Toen ik dan ook om keek zag ik Val met dr rugzak zo hoog mogelijk op dr rug gebonden als een van de zeven dwergen door t water waden. En het feit dat er allemaal touwen op de bodem lagen die erg op slangen leken was niet echt bevorderlijk. Na uiteindelijk uit het water te zijn gekomen sloegen we een andere weg in dan de heenweg waardoor we echt als Tarzan via touwen ons omhoog moesten hijssen om uiteindelijk uitgeput op Long Beach te komen. Mooi was dat.
Gekker verhaal speelde zich af gisteren. We waren voor die dag van plan om 2 duiken te maken iets ten zuiden van Phi Phi bij wat eilandjes die rijk zijn aan koraal. Heenweg was al behoorlijk onstuimig waardoor we met lichte zeeziekte ons in het water plonsten met onze duikgear aan. Gelukkig was mijn maag redelijk snel weer op orde, maar Val bleef de hele duik wel last houden. Het feit dat er ook flink wat golfslag en current was onder water was daar niet bevordelijk voor. Met dat we ook boven komen na een uurtje moest ze dan ook volledig in dr snorkel overgeven (...) Door de hoge golven zagen we elkaar maar minimaal, waardoor dit dan ook volledig aan Clynt (divemaster) en mij voorbij ging... Na 2 keer dr slurf helemaal te hebben volgeblazen met dr ontbijt wist ze gelukkig wel aan boord te komen, maar door de deining werd t er niet echt beter op. Om iets wat meer vastigheid aan dr voeten te geven besloten we aan land te gaan en te lopen naar het stukje strand waar 'The Beach' ook is opgenomen (voor de Leonardo fans); Maya Beach. Om daar te komen moesten we over een rots heen klimmen en vanuit daar nog over andere (scherpe)rotsen lopen om te komen bij een iets begaanbaarder deel. Onderaan de ladder stond ik op een van deze scherpe rotsen stil, wilde verder lopen, verloor mn everwicht en kletterde in slow motion (ik kon me nergens aan beethouden) op enigzins scherpe rotsen. Resultaat: Open hand, been, voet en omgelapte nagel van mn vinger, maar naar omstandigheden nog niet eens zo gek. Zag er allemaal wat bloediger uit dan dat t werkelijk was (zeewater verdunt lekker) en eventjes voor we verder liepen afgespoeld met wat schoner water. Het moment dat ik terug moest zwemmen naar de boot was dan wel enigzins pijnlijk door al het prikken, maar na wat jodium en de goede zorgen van Val en Clynt toch de 2e duik gaan maken. Echt Jut en Jul! De ene nog aan t herstellen van de zeeziekte en de ander een duidelijke prooi voor bloedzoekende haaien :P haha. Dachten we hier alles mee gehad te hebben voor die dag, werden we door de taxi in een te diep stuk afgedropt. Gezien dit maar een 1,5 meter uit de kust was, dachten we wel dat we de sprong konden wagen. Val ging als eerste (gezien mn bolle knie toch niet meteen wilde meewerken :D) en verdween meteen ver achter de boot. Naar onze verassing (met name die voor Val) stond Val opeens tot aan haar borst aan het water beduust te kijken! Na dus weer een natte tas kwamen we dan toch eindelijk aan bij ons huisje waar we een beetje konden bijkomen van de hele dag. haha mooi verhaal weer.
We horen ondertussen ook goede verhalen uit Nederland! Weer wordt daar volgens mij al stukken beter en de meesten zijn lekker van een vakantie aan t genieten! Wij trekken morgen verder naar Koh Tao waar we nog wel een duikje willen wagen ;). Koh Phi Phi is wel echt een aanrader voor degenen die zoeken naar t echte bounty idee. Iedereen nog een hele fijne zomer toegewenst. Juul en Mark, goede tijd bij paps en mams gehad? Hoorde er goede verhalen over! Hoorde dat Mark me misschien wel op zn rug kon nemen om wat water over te steken ;)(voor ik thuis kom moet ik nog wel wat oceanen over, dus dat lijkt me wel een goeie!)
Veel liefs ook van Val
-
02 Augustus 2009 - 17:48
Serena:
Chicks! Volgensmij hebben jullie erg leuke avondjes beleefd met de buckets :-)! En wat een masterlijk verhaal dat terug lopen...ik denk dat ik gewoon de boot pak, was niet echt een aanrader gok ik! Geniet nog het duiken, hopen dat de zee dan rustiger is :-)! Geniet van alles!
Dikke kus -
02 Augustus 2009 - 18:31
Hanneke:
Koh Phi Phi he..? Komt met stip binnen op m'n top 10 lijstje van places to visit..!
Bloederige massa al weer oké?
Enjoy & x uit Scheveningen!
(ben af en toe weer in mn eigen huisje, maar nog steeds in t gips, dus op terras at beach ideaal; over ruim een week zit op 6 wk gips, dus mag 't eraf..! ;-) -
03 Augustus 2009 - 06:32
Annelies:
Jawel, ik ben je moeder weer voor....
Het blijft leuk om je verhalen te volgen! Wij maken ons op voor Elise haar vertrek naar de States. Woensdagmorgen vertrekt ze.
Doe je wel een beetje voorzichtig!!!
-
03 Augustus 2009 - 08:56
Evelien:
Hola chicas!!! Wat een verhaal weer!! Lot, je hebt het gevaar wel weer opgezocht met je bloedende vinger, haha :) Weet je trouwens al wanneer je terug komt naar Nederland? Kom je samen met Val terug? Liefs, Eef P.s. Nog HEEEEEEEEEEL VEEEEEEEEEL plezier de laatste weken! XXX -
03 Augustus 2009 - 19:57
Margriet:
De verhalen hoeven niet spannender hoor Lotte!!
Net het verslag aan je ouders voorgelezen.(of ze ook meeleven!) Valerie en jij de hartelijke groeten van ze! Ook van mij de groeten en een goede tijd gewenst! -
04 Augustus 2009 - 11:26
Joyce K:
Hey Lot!
Jij zat toch niet in dat neergestorte vliegtuig he?? Ik hoop het niet!!
Het wordt tijd dat je weer terug komt, ik mis je!! Wel echt leuk dat je nog steeds al je verhalen met ons deelt! Tot het einde volhouden zo! :)
Ben je wel al een beetje aan het trainen voor het nieuwe seizoen?
Geniet nog even de laatste weekjes!
Dikke kus uit Holland!
Joyce -
04 Augustus 2009 - 17:03
Arianne Van Loosen:
He!!!
Wat maken jullie daar veel mee zeg! Leuk om te lezen en foto's te bekijken! Veel plezier nog!
x Arie -
04 Augustus 2009 - 19:16
Joyce Boer:
Hey Lotje,
Wat een super gave verhalen zeg..... ik wil ook !!!!!! Heel veel plezier nog en uiteraard uitgebreid verslag als je terug bent :-)
xxx Joyce & Rens
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
